Bel ağrısı günümüz toplumunun %60-85 inde hayatın her hangi bir periyodunda görülebilen, sebebleri çok çeşitli olan bir sendromdur. Bilhassa mekanik bel ağrılarında tedavi maliyetlerinin yüksek olmasının yanında, ağrının kronikleşmesinin hasta üzerindeki olumsuz tesirleri çok kıymetlidir.
Bel ağrıları yaygın sanılanın bilakis, kaçınılmaz olan yaşlanmanın sonucu değildir. Tüm organlar üzere omurganın aşınıp yıpranması da fizyolojik bir olaydır. Omurganın vakitle esnekliği yitirerek sertleşmesi, gitgide zayıflayan kaslara karşı ek dayanıklılık sağlayan bir istikrar ögesidir.
Bel ağrısı bütün yaşlarda görülebilir. Hatta 15 yaşında dahi bel fıtığına bağlı bel ve bacak ağrısı gelişip ameliyat olan hastamız mevcuttur. Kronik hastalık tedavisi açısından kalp hastalıklarından sonra 2. sıradadır. Bel ağrısının değeri bilhassa sanayi kesitinde ve çalışan toplumda ortaya çıkmaktadır. Ağrı nedeniyle iş günü ve iş gücü kaybı yüklü bir yekün tutmaktadır.
Bel ağrısı olan hastaların % 70-80’i birinci akut ataktan sonra her hangi bir tedaviye gerek kalmadan iyileşebilmektedirler. % 20-30 unda ise 2. – 3. tekrar olabilmektedir. Burada değerli olan bu tekrarların gelmesini önlemektir. Zira tekrarlarla ağrı kronikleşir ve hasta bel ağrısı nedeniyle hiç iş yapamaz hale gelir. Bunu önlemek de belin eğitimi ile olur. Kişinin belini tanıması, belin hangi hareketle ne kadar zorlanacağını bilmesi, bel ağrısına yol açan risk faktörlerini, idmanların ağrıda nasıl korunabileceğini öğrenmesi gereklidir.
Bel ağrısının oluşumunda, omurgadaki yıllara bağlı aşınıp yıpranma yanısıra, omurganın uygun olmayan duruşu (kötü postür) ve beli zorlayan bedensel hareketler sorumludur. Bunun için günlük yaşantıda ve mesleksel çalışmalarda doğal olmayan bedensel davranışların neler olduğu tanımlayıp, doğrusunu öğrenip omurganın çok zorlanmasını önlemek gerekir. Bel müdafaa prensipleri, yalnız akut ağrılı periyotta değil, tüm ömür boyunca gereklidir. Üstelik bunlar, hiç de güç olmayan doğal davranışlardır.