Kamburluk, tıptaki ismiyle “Kifoz” omurgamızın münasebetiyle da bedenimizin çeşitli sebeplerle öne eğik bir konumda olmasına verilen isimdir. Son yıllarda bilhassa çocuk ve gençlerimizde sıklığı artmakta ve ailelerin tasaya kapılmasına neden olmaktadır.
Bu durumla karşılaştığımızda öncelikle kifozun yani kamburluğun tipini ve sebebini ortaya koymak gerekir. Bu rahatsızlığı kabaca ikiye ayırmak uygun olacaktır. Birincisi postural kifoz yani duruş bozukluğu nedeniyle olan kamburluktur -ki aslında bu durumda ortada gerçek bir hastalık yoktur.-
Postural kifoz ile karşılaşıldığında ailenin ve hastanın telaşlarını gidererek yapmaları gerekenler konusunda bilgilendirmek uygun olacaktır.
İkincisi ise kifozun yani kamburluğun gerçek bir hastalıktan kaynaklandığı durumdur. Bu türlü bir durum varsa gecikmeden tespit edilmesi, nispeten daha temiz bir sorun olan postural kifozlu hastalardan ayırt edilmesi, tıbbi sebeplerinin bulunması ve gerekli ise tedaviye başlanması kıymet arz etmektedir.
Birinci küme olan postural kifoz, polikliniklerde en sık karşılaşılan kamburluk çeşitlerinden biridir. Öteki tüm kamburluk tiplerine nazaran daha saf ve zararsız bir durumdur. Çoklukla çocukluk ve gençlik devrinde görülür. Bazen de masa başında ve özellikle bilgisayar başında uzun saatler boyunca çalışan yetişkinlerde görülür. Oturma yahut duruş halindeki bozukluk nedeniyle ortaya çıkar. Aileler genelde çocuğun yemek masasında çok derecede öne eğik durur halini gördüklerinde kaygıya kapılarak muayeneye getirirler. Yapılan tetkiklerde, yani omurganın röntgen, MR ve tomografilerinde aslında omurganın ve içindeki hudut dokularının büsbütün sağlam ve olağan olduğu görülür. Yani ortada bir hastalık yoktur. Yalnızca kişi bu biçimde durduğu için dışarıdan baktığımızda “kambur gibi” gözükmektedir. Bilhassa hareketsiz ve sporsuz hayat da bu durumun ilerlemesine sebep olabilmektedir. Güçsüz kalan omurga kasları omurgayı dik tutmakta zorluk çekmekte ve tabiri uygunsa “tembellik” yapmaktadırlar.
Duruş bozukluğuna bağlı olan kamburluk aslında bir hastalık olmadığı için bir tıbbi tedaviye de gerek yoktur. Ailelerin bu durumda yapması gerekenler öncelikle çocuğa hakikat oturma halini öğretmek ve sportif faaliyetlerini arttırmak konusunda dayanak ve teşvik edici olmaktır.
Öncelikle çocuğun mesken ve okuldaki çalışma ortamını düzenleyerek işe başlayabiliriz. Dik ve geriye yaslanarak oturmak, bilgisayar kullanıyorsa ekranın göz, klavyenin ise dirsekler düzeyinde olmasını sağlamak uygun olacaktır. Okuma ve yazma sırasında en azından saatte 3 kez yani 20 dakikada bir ayağa kalkıp esneme hareketleri yapmak, oda içinde bir çeşit atmak ve otururken sık sık konum değiştirmek uygun olacaktır.
Özellikle yüzme ve yürüyüş, düz koşu sporları, bel,sırt ve boyun idmanları, pilates ve jimnastik başta olmak üzere çocuklarımızı her türlü spora teşvik etmeli, profesyonel hocalar eşliğinde spor eğitimi alabilecekleri ortam yaratmaya çalışmalı ve sporu sevdirmeliyiz.
