Sinüzit ve Baş Ağrısı

Baş ağrısı, çok şahısta devamlı, kimilerinde ise vakit zaman ortaya çıkan, başta ağrı, huzursuzluk, sonluluk, iş ve güç kaybına sebep olan bir yakınmadır.
Baş ağrısının bir çok nedeni vardır. Asıl olan baş ağrısını meydana getiren sebebi ortaya çıkarmaktır. Baş bölgesi organlarının bir birine çok yakın oluşu, bu bölge anatomik yapılarının küçüklüğü ve bu bölgeyi uyaran hudut liflerinin birbirleri ile yakın komşulukları, duyulan ağrı şiddetini arttırmaktadır.
Genelde; Hipertansiyon, boyun omurlarının fıtıklaşması, trafik kazaları , baş ve boyun bölgesine rastlayan darbeler, travmalar, görme kusurları, Diş hastalıkları, Sinüzitler, v.s. üzere birçok neden baş ağrısına sebep olmaktadır.
Bu gün sizlere sinüzitler sonucu meydana gelen baş ağrısından bahsedeceğim.
Yüz kemikleri içinde hava ile dolu boşluklara sinüs ismi verilir. Sinüsler herbiri değişik boyutta 4 çift olup içlerinde bulundukları kemiğin ismiyle anılırlar: Bunlar yüz (maksiler) sinüsü, burun kökü (etmoid) sinüsü, alın (frontal) sinüsü ve baş tabanı Sfenoid) sinüsü’dür. Biz bu dört sinüsün hepsine birden, Paranazal Sinüsler ismini vermekteyiz.
Paranazal sinüsler’in vazifesi baş kemiklerinin yükünü hafifletme, sesin rezonansına yardımcı olma, ön ve art cidarları nedeni ile de dışarıdan gelecek darbelere ve tıpkı vakitte çok sıcak, çok soğuk havalarda beyin üzere hayati bir organı muhafazadır.
Paranazal sinüslerin burun mukozasına yakın komşuluğu nedeni ile, sinüzit ve rinit (burun akıntısı-iltihabı) genelde birlikte bulunur ve genelde sinüzit yerine rinosinüzit terimi daha sıklıkla kullanılır.  Paranazal sinüsleri ve burun içini  döşeyen mukozalar,  enfeksiyonlara karşı hami bariyer misyonu görür.  Mukoza örtüsünün canlılığının bozulması, sinüs içerisinde sekresyon birikimine ve sinüs enfeksiyonuna yol açar. Sinüslerde oluşan enfeksiyon, sinüs sekresyonlarının burun içine boşalımını sağlayan sinüs deliklerini ödemlendirir ve kapatırsa, sinüs içinde sekresyon hapsolur, burun içine direne olamaz.  Sonuçta,  sinüs içinde basınç artması, iltihap ve baş ağrısı meydana gelir.
Burun içini daraltıcı yahut burun teneffüs havasını engelleyen her patoloji sinüslerin burun içine drenajını etkileyerek sinüzite sebep olabilmektedir.
Sinüzitler başağrısı, burun akıntısı, burun tıkanıklığı, ağız kokusu, öksürük, kulak ağrısı,diş ağrısı, ateş, berbat koku, burun tıkanıklığı,  yorgunluk,  v.s. üzere belirtilere yol açabilir. Hastalık kronikleştikçe sinüzitler daha hafif belirtilerle seyreder. Belirtiler sıklıkla gece ve sabah erken saatlerde (yatar durumda, mukozalarda ki ödemin artması ve hasebiyle mukoza aktivitesinin azalmasına bağlı olarak) daha fazladır.
Teşhis ve tedavide; Rontgen tetkikleri, tanıyı kolaylaştıracaktır. komplikasyon varlığında, tümoral oluşum düşünüldüğünde,  paranazal sinüs tomografisinden yararlanılmaktadır. Hastalığın takibinde, bilhassa çocuklar ve gebelerde ultrasonla tetkikten yararlanılabilir.
Tıbbi tedavide; Antibiotik tedavisine ek (peniselin gurubu antibiyotikler) olarak,  mukozal ödemi azaltıp, sinüs deliklerinin açılmasını sağlayan dekonjestan ilaçlar kulanılır. Buruna damlatılan dekonjastan ilaçların uzun mühlet uygulanması mukozal ödem yapacağından, 4-5 günden daha uzun kullanılmamalıdır. Ateş ve ağrılı olgularda ateş düşürücü ve mukozal ödemi giderici ilaçlar hastaları rahatlatacaktır.
Bol sıvı alınması, yatak istirahati tedavide kıymetlidir.
İlaç tedavisine dirençli sinüzit ataklarında, cerrahi yaklaşım faydalı olacaktır. Tıkanıklığın düzeltilerek patolojilerin temizlenmesi cerrahinin temelini oluşturur.
Tedavi edilmeyen sinüs hastalıkları sonucu, komşu kemik yapılarının iltihabı, göz rahatsızlıkları (ödem, apse), beyin damarlarında tıkanma, beyin apsesi, menenjit, geniz, boğaz iltihapları, farenjit ve gastrit meydana gelebilir.
En değerlisi, tabibin verdiği teklifler doğrultusunda hareket edilmelidir.
İlaçlar, verilen tarife uygun olarak aksatılmadan kullanılmalıdır.  Yarım bırakılan tedavilerde, hastalık ilerleyerek kronikleşmekte, sonu cerrahiye varan olumsuz sonuçlar yaşanmaktadır.
Hepinize sağlıklı, hoş günler dilerim.