Bir gece evvel yatağa girerken hiçbir sorununuz yoktu, fakat uyandığınızda bir de baktınız ki, bir kulağınız duymuyor. Ve hatta tanım etmekte zorlandığınız bir ses kulağınızdan gitmiyor. ‘Gürültü mü desem, çınlama mı desem’ diyorsunuz. Ne yapmalı, paniğe kapılmaya gerek var mı, çabucak bir doktora gidelim mi, yoksa kendisi geçer diye bir müddet bekleyelim mi? Gelin tıp lisanında ‘İdiopatik ani sensorinöral işitme kaybı’ dediğimiz ‘Ani işitme kaybı‘ konusunda bildiklerimize bir göz atalım.
Ani işitme kaybı, tarif olarak, üç gün içerisinde ansızın ya da ilerleyici olarak gelişen, odyolojik incelemede (işitme testi) birbirini izleyen en az üç frekansta 30 dB yahut daha üzerinde işitme kaybı ile karakterize bir sıhhat sorunudur. Sıhhat sorunu diyoruz, zira bu rahatsızlık, tek başına bir hastalık değil, tersine birçok değişik rahatsızlığın birinci belirtisi olarak oluşabilen bir durum. 70 yıl kadar evvel birinci tanımlanmasından bu yana, benim de ortalarında bulunduğum, birçok araştırmacı bu husus hakkında yüzlerce klinik ve deneysel araştırma yayınlamasına karşın, hala tam olarak nedeni, hastalığın gidişatı ve tedavisi hakkında bir fikir birliği bulunmamaktadır. Literatürde tedavisine yönelik şimdiye kadar 50’den fazla tedavi prosedürü tanımlanmış olması da bu baş karışıklığının objektif göstergesi olsa gerek.
Her ne kadar, tanısı ve tedavisi konusunda bir fikir birliği olmaması başımızı karıştırıyor olsa da, bu durum, karamsar olmamız için bir neden değil. Sahip olduğumuz kimi bilgiler içimizi rahatlatıyor. Bunlardan birincisi, bu hastaların yaklaşık yarısının bizatihi, hiçbir tedaviye muhtaçlık olmaksızın düzeliyor olması. İkincisi, uygun tedavi prosedürleri ile tabiatıyla düzelmeyen hastaların büyük çoğunluğunda işitmenin tekrar eski seviyelerine geri döndürülebiliyor olması. Altı çizilmesi gereken nokta, ani işime kaybının acil bir durum olduğunun bilinmesi gerekliliğidir. Eski hocalarımızın deyişiyle ‘Ani işitme kaybı, kulağın enfarktıdır.’ Münasebetiyle, fark edilir edilmez bir Kulak Burun Boğaz Uzmanı’na ulaşmak uygun bir davranış olacaktır. Ani işitme kaybının hasta tarafından hissedilen belirtileri, kulak çınlaması, işitmede azalma, kulakta doluluk yada dolgunluk hissi, baş dönmesi yada dengesizlik hissi olabilir. Elbette, bu belirtiler dış kulak yolu iltihabı yada kulak salgılarının dış kulak yolunda birikmesi (kulak kiri, wax, buşon) üzere çok daha sık görülen ve çok daha kolay patolojilere bağlı olarak da ortaya çıkabilir. Bu belirtilerden bir yada birkaçının varlığı ile başvuran bir hastada yapılan işitme testi ile ‘Ani İşitme Kaybı’ tespit edildiğinde, teşhis ve tedavi formülleri ile ilgili çalışmalara çabucak başlanır. Günümüzde iç kulak tomografisi ve manyetik rezonans inceleme gibi ileri, ayrıntılı inceleme imkanlarımız olmasına karşın, bu hastaların %90’ında rastgele bir neden belirlenememektedir. Bu biçimde nedeni bulunamayan işitme kayıplarının geçirilmiş viral üst teneffüs yolu infeksiyonlarına, damar sorunlarına yahut bağışıklık sistemini etkileyen patolojilere bağlı olduğu değişik deneysel çalışmalarda ortaya konmuştur. Bu noktadan hareketle, hastalar başta steroidler (kortizon gibi) olmak üzere, bir küme ilaçla tedavi edilmek üzere hastaneye yatırılmaktadır. Steroid tedavisi sistemik verilebildiği üzere, kulak içi uygulamalar da muvaffakiyet ile yapılabilmektedir. Şimdiki ana tedavi yaklaşımı, steroidlerin sistemik ve kulak içi uygulamasını içermektedir. Kan sulandırıcı ilaçlar, kan arttırıcı ilaçlar ve bağışıklık sistemini güçlendirici ilaçların kombine kullanımı da kelam konusu olabilir.
Hepinize sağlıklı işitme dileklerimle…
Prof.Dr. Haldun OĞUZ tarafından kaleme alınan bu yazı, Volume mecmuası Şubat 2007 sayısında yayınlanmış, haldunoguz.com internet sitesi için Ağustos 2015’te düzenlenmiştir.
2 dakika okuma süresi
